Van authentiek naar modern.

Vandaag gaan we de Jinci tempel bezoeken. Bij aankomst gaan we eerst door een corridor van kraampjes en dan door de entree. Wat een massa mensen. Het is gigantisch. We worden welkom geheten door een chinese opera zangeres. Jullie snappen dat wordt heel snel doorlopen. Bij de tempel staat een boom van 3000 jaar oud en er is een bron die bijna net zo oud is. Het water kolkt daar omhoog in een put.

Bij de tempel is het zo druk dat we besluiten om met de stroom heel snel door te lopen richting de pagode. Deze ligt in een wat rustiger stuk van de tuin aan een enorme vijver met heel veel goudvissen. De pagode is zeven etages hoog. Dat is het hoogst haalbare voor een pagode. Vraag me even niet waarom maar als ik weer goed internet heb zoek ik het op. Hier hebben we heerlijk gezeten en van de rust genoten.

Na het eten gaan we richting het station voor onze laatste rit naar Beijing. Er wordt veel drukte verwacht. Gelukkig stappen we aan het beginpunt op en bij het eindpunt uit. We hebben een rustige rit en we staan, na drie uur en ruim 500 km verder, allen met onze eigen koffers op het station van Beijing. Een nieuwe gids en een nieuwe buschauffeur brengen ons naar ons laatste hotel. Na de kamers geïnspecteerd te hebben gaan we met een taxi naar het nieuwe gedeelte dat aan de derde ring ligt. De zevende ring wordt aangelegd en is 750 km lang. Even een rondje Beijing op een zonnige zondag middag zit er dus niet in. Moe maar voldaan rollen we ons bed in. Het laatste stuk van onze vakantie is begonnen.