De Chinese muur.

De telefoon rinkelt om zes uur. Nee toch? Moeten we er echt uit. Dat klinkt alsof we het erg vinden maar niets is minder waar. We gaan vandaag naar DE MUUR. Half acht zitten we allemaal zo fris als een hoentje in de bus. Iedereen kijkt er naar uit en vindt het spannend. Onderweg vertelt Jenny (de gids) iets over de karakters van de taal. De meeste mensen hier hebben een stempel met hun naam en hun naam in karakters. Boven op de stempel zit het dier van het jaar waarin je geboren bent. Wie wil kan er één bestellen. Zo gezegd zo gedaan.

Bij de parkeerplaats van de muur moeten we de bus uit. Het is erg heiig, lees hier vervuilt/ smog. We gaan een klim maken naar de kabelbaan. Dit is de snelste weg naar boven. We gaan met een stoeltjes lift. Arie wordt hier echt gelukkig van. Maar we komen veilig boven. Yeh, we zijn op de muur. Wat voelt dat bijzonder en wat is het mooi en indrukwekkend. Hier word je stil van. We krijgen drie uur de tijd om te lopen op de muur, af te dalen en om te eten bij de Subway. Na een uur met ons hoofd in de wolken te hebben gelopen gaan we aan de afdaling beginnen. Met een trap van 1500 treden en hier en daar een vlak stukje. We doen er 40 minuten over met twee korte rustpauzes om de benen even te ontspannen. Beneden gekomen eten we sinds lange tijd weer een broodje.

Na de muur gaan we op weg naar Beijing. Het grootste deel van de groep gaat met riksja's een tocht door de oude buurten genaamd de Hutongs te maken, wij hebben gekozen om deze excursie niet te doen maar zelf door de Hutongs te lopen en zo te zien hoe de mensen leven in huisjes waar werkelijk alles wordt gedeeld. Badkamer, keuken en door de dunne muurtjes alles wat je maar horen wil. 

Tulio, onze reisleider, is blij dat hij ons weg kan brengen. Hij woont in Beijing en brengt ons eerst naar de volgens hem beste koffie zaak. We zitten samen met nog een stel op een rij op een smalle verhoging aan het begin van een drukke winkelstraat te genieten van lekkere koffie. Zes kaaskoppen op een rij geeft direct veel tumult, mensen beginnen spontaan te zwaaien en de een na de ander stopt om een foto te maken. Het voelt vreemd aan maar zo moeten de apen in de dierentuin zich voelen als wij langs lopen.

Na de koffie gaan we op weg en lopen we door oude winkelstraten en oude Hutong huisjes. De winkel straat komt uit op een meer waar omheen restaurants en barretjes zitten. Het is gezellig druk. We lopen een rondje en laten ons dan neer ploffen in een lekkere launch bank voor een drankje. We hebben een goede indruk gekregen  van het uitgaansleven in Beijing en dat bevalt ons wel.

Als laatste gaan we met de groep pekingeend eten. We beginnen met vuurwater. Een sterk drankje. Eerst voorgerechten en daarna komt de kok met de eend. Deze wordt vakkundig in plakjes gesneden en met pannenkoekjes, sausjes en andere ingrediënten genieten we van heerlijk eten. De drank is onbeperkt en het wordt dan ook wat losser, zonder dat er mensen vervelend worden. Er vliegen moppen over de tafel en we hebben een ras Amsterdammer die tussen de schuifdeuren iedereen plat krijgt. Een mooie afsluiting van onze voorlaatste dag.