Shanghai, Wuzhen

Vroeg wakker worden want we moeten om kwart voor negen in de bus zitten. Arie gaat niet mee want die is al het eten van gisteren wel heel goed aan het verteren en zit meer op het toilet dan op de stoel. Pillen slikken en hopen dat het voor vanmiddag beter gaat want dan gaan we verkassen naar Wunzen. Na een super ontbijt gaan we naar het station van de snelste trein van de wereld. De magneet trein, the Shanghai Maglev Train.  Summer, onze gids, koopt de kaartjes en daarna mogen we de trein in. Het is niet voor te stellen hoe hard 431 km per uur is. De omgeving vliegt aan je voorbij en je raakt er opgewonden van. Kijk maar naar de foto's die Luud gemaakt heeft als Mar en Henny de film terug kijken. Wij zijn blij dat we dit mee kunnen maken. Wanneer krijg je weer zo'n kans. Weer de bus in en en dan naar de Bunt voor een cruise over de rivier, the Huangpu River, van een uur. Heerlijk op het dek gehangen en genoten van alles wat er te zien is. Heel vervelend maar dan moet er toch echt weer gegeten worden. Iets pittiger dan gisteren maar wederom, verrukkelijk.

De achterblijvers ophalen en op naar Wunzen. Eenmaal buiten de stad Shanghai verandert de omgeving al snel in een groene weelde met heel veel vis kwekerijen. Onderweg worden we bij een overgang naar een ander gebied aangehouden voor een kleine controle. Een eind verder staan we stil voor een tolpoort. Allemaal vrachtauto's, vier rijen breed en alles schuift maar in en door elkaar. Een chaos. Wij nemen ons petje af voor de chauffeur want het is soms millimeter werk. Naast ons is een kleine aanrijding. Gelukkig blijven Chinezen altijd lachen en vriendelijk ook al zijn ze boos. Deze keer helaas niet. Ze gaan nog net niet met elkaar op de vuist. We worden voorbij gereden door bussen vol met Chinezen, die foto's maken van de onze bus vol met Hollanders. Vrachtwagens vol met levende producten die deze week vast op een van onze borden zal liggen. Dat wordt weer een heerlijke schotel met varkensvlees.

Het stadje Wunzen is een gesloten stad. Je hebt er een toegangsbewijs voor nodig. Ons hotel ligt aan de buitenkant van het dorp. Een schitterend hotel. Onze kamer lijkt op een kasteelkamer. Twee twee-persoonsbedden met een hemel er boven. Hier voel je je echt gast. Na een kleine rondleiding in het dorp gaan we op zoek naar......?? Ja hoor, een restaurant. Tot nog toe eten we elke keer verrukkelijk. Na verzadigd te zijn maken we nog een wandeling van een klein uurtje. Arie slaapt en wij maken de blog tot in de late uurtjes. Morgen weer een dag.